Obszar Gór Smoczych (Drachenberge) jest przykładem form krajobrazu epoki lodowcowej na Łuku Mużakowa. Teren ten jest porośnięty lasem o powierzchni ok. 3 km² i znajduje się tu około 10 mniejszych i większych gizerów. Gizery to bezodpływowe obniżenia terenu – rowy wietrzeniowe przy wychodniach stromych pokładów, zwietrzałego później, węgla brunatnego epoki mioceńskiej. Gizery mogą nasiąkać wodą, mogą tam również powstawać niewielkie torfowiska. Geomorfologię tego krajobrazu polodowcowego można zbadać, wędrując szlakiem turystycznym „Geościeżka Gór Smoczych“ (Geopfad Drachenberge) i dotrzeć do najbardziej charakterystycznego gizera. Na drugiej stacji trasy można podziwiać gizer pojedyńczy, a na stacji trzeciej, gizer podwójny.
Pojedynczy gizer (stacja 2) ma szerokość około 10 m i maksymalne obniżenie 6 m. Podwójny gizer ma szerokość około 100 m, a zagłębienie główne wynosi 15 m. W obrębie tego obniżenia występują dwa pojedyncze gizery o zagłębieniach od 2 do 4 m. Podobnie jak wszystkie obniżenia terenu na obszarze Gór Smoczych, te dwa gizery rozciągają się w kierunku z zachodu na wschód.
W lesie rosną głównie brzozy i sosny, a także pojedyncze dęby i krzewy, niektóre z nich o znacznej wysokości. W warstwie poszycia płaskowyżu rozprzestrzeniła się borówka. Typową roślinnością na skąpanych w słońcu, południowych zboczach gizerów są wrzosy i jagody.
Gospoda „Zur Linde” (z parkingiem) przy skrzyżowaniu dróg B156/B115 w Krauschwitz, polecana jest jako baza wypadowa do zwiedzania „Geościeżki Gór Smoczych”. Wystarczy przejść około 800 m drogą B156 w kierunku Weißwasser, a następnie skręcić w lewo, w oznakowaną ścieżkę leśną „Drachenberge”. Podążając tą południową dróżką leśną można natknąć się na gizer i stacje Geościeżki.